W sierpniu 2023 roku dobiegał zakończenia ostatni etap szeroko zakrojonej renowacji blisko 2000-letnich łaźni rzymskich w prowincji Yozgat. Kontynuowano także prace remontowe w licyjskiej osadzie Tlos, których celem jest przygotowanie starożytnego teatru, do użytku przez współczesną publiczność w 2025 roku. Tymczasem wykopaliska na kopcu Tepecik w prowincji Aydın, położonej w zachodniej części Turcji, odsłoniły konstrukcję, która prawdopodobnie była używana jako pałac lub świątynia w XIII wieku p.n.e. Wreszcie, podczas wykopalisk prowadzonych w starożytnym mieście Olba, położonym w pobliżu miasta Silifke w prowincji Mersin, odkopano posąg kobiecy prawdopodobnie pochodzący z II wieku n.e. oraz dwa fragmenty fryzu przedstawiające sceny mitologiczne.
Rzymskie łaźnie w prowincji Yozgat znane są jako Bazylika Therma (w języku tureckim Kral Kızı Hamamı lub Sarıkaya Roma Hamamı). Jest to starożytne rzymskie uzdrowisko położone w miasteczku Sarıkaya w prowincji Yozgat. Łaźnia została zbudowana w II wieku i była używana w okresach bizantyjskim, seldżuckim i osmańskim. Duży basen tej łaźni ma wymiary 23,30 na 12,80 m i głębokość 1,34 m. Woda w basenie ma temperaturę około 45°C. Drugi basen, wewnętrzny, mierzy 16,00 na 4,00 m, a trzeci basen z wodą termalną ma wymiary 15,00 na 5,20 m.
Tlos to jedno z najstarszych i najważniejszych miast starożytnej Licji, położone we współczesnej prowincji Antalya w śródziemnomorskim regionie Turcji. W czasach starożytnych nazywane było Tlawa. Najwcześniejsze ślady osadnictwa w Tlos datuje się na około 2000 rok p.n.e. Mitologiczna przeszłość Tlos związana jest herosem Bellerofonem i jego latającym rumakiem Pegazem. Jeden z grobowców w iście królewskim stylu jest nawet zadedykowany temu bohaterowi.
Kopiec Tepecik Höyük został zidentyfikowany w 1995 roku, podczas rekonesansu archeologicznego prowadzonego na terenie równiny Menderes. Jego odkrycie zrewolucjonizowało wiedzę dotyczącą obecności Hetytów w zachodniej części Anatolii. Historia osadnictwa na terenie Tepecik Höyük sięga II tysiąclecia p.n.e. Z tego okresu pochodzą pozostałości muru obronnego otaczającego kopiec. Archeologowie znaleźli na terenie kopca wiele przedmiotów, które datowane są na środkową i późną epokę brązu. Należy do nich m.in. ceramika mykeńska oraz gliniane pieczęcie należące do Imperium Hetyckiego, przedstawiające hetyckich królów i książęta.
Ruiny antycznego miasta Olba położone są głęboko w górach Taurus. Najprawdopodobniej była to stolica lokalnego państewka o nazwie Pirindu, które istniało na tym obszarze w VI wieku p.n.e. Pozostały po nim ciekawe budowle, znajdujące się u wylotu długiego i głębokiego wąwozu. Co więcej, około 4 km na zachód, stoją ruiny dawnego sanktuarium Diocaesarea, które łączył z Olbą związek podobny do tego, jaki miała świątynia w Didymie z miastem Milet czy też sanktuarium w Laginie z miastem Stratonikea.
